Naam: Karin
Leeftijd: 54 jaar
Werkzaam als: Rechterhand van Griët
Werkzaam sinds: juni 2018
Aantal dagen: 4

“In de keuken van Confuus, valt er altijd wel wat te ontdekken van jezelf én van de ander”, zegt Karin, de nieuwe rechterhand van Griët. Sinds vijf maanden helpt zij Griët om Confuus verder neer te zetten als een gezonde en duurzame sociale onderneming. Wie is dit nieuwe gezicht, wat brengt zij mee aan ervaring? De hoogste tijd voor een introductie!

“Tot 2008 had ik een vaste baan Hvo Querido, waar ik, in de 17 jaar dat ik daar werkte, zo ongeveer alle afdelingen wel heb gezien. De laatste jaren deed ik de projectleiding. In 2008 besloot ik zelf weg te gaan bij HvO, omdat ik me niet meer thuis voelde in een organisatie waarin alles steeds meer geregistreerd moest worden. Dan gebeurt er iets met mensen, het creëert afstand, het doodt creativiteit, het gevoel, de betrokkenheid. Daar wilde ik niet meer zijn.

Uit de buurt
Omdat het lastig was om tijdens de crisis een baan te vinden in de zorg, heb ik regelmatig op projectbasis gewerkt. Ik ben ook veel vrijwilligerswerk gaan doen in de buurt. Griët ontmoette ik bij een etentje met vluchtelingen dat ik in onze buurt organiseerde, wij wonen in dezelfde buurt. Zij nam haar Iranese buren mee en ik kon toen nog niet vermoeden dat ik haar collega zou gaan worden in het verder uitbouwen van Confuus.

Toen ik op de vacature van Confuus stuitte, was ik nog aan de slag bij een andere sociale onderneming, een creatief atelier. Ik had het daar niet zo goed naar mijn zin en ik besloot Griët te contacten. Ons eerste gesprek aan de telefoon beviel meteen heel goed, we wisselden al veel uit en ik werd er helemaal blij van.

Andere fase Confuus
Na een ontmoeting in de keuken van Confuus besloot Griët met me in zee te gaan. Zij investeert in mij als rechterhand, omdat ze zaken binnen Confuus anders wil aanpakken en haar eigen rol meer wil invullen richting Marketing & Sales: de verkoop van de taarten moét omhoog. Het is voor het voortbestaan Confuus én voor het functioneren van Griët nu heel belangrijk een andere, duurzame fase in te gaan.

Kijken naar wat wél mogelijk is
Ik ben geschoold als ergotherapeut. Ik heb binnen de GGZ gewerkt in de activering op dagbestedingsplekken. In eerste instantie begon ik daar als ergotherapeut en werkte ik daar met mensen die tijdelijk of langdurig beperkt zijn geraakt ten gevolg van ziekte.

Een ergotherapeut oefent de dagelijkse activiteit van het leven, zodat mensen hun zelfstandigheid en je zelfredzaamheid weer terug krijgen. Daarom gebruiken ergotherapeuten dagelijkse activiteiten om mee te oefenen met hun cliënten en worden er handelingen in scene gezet die een beroep doen op de motoriek. Als dat niet lukt,  wordt er gezocht naar aanpassingen in de mobiliteit. Ik ben er dus op gericht om te kijken naar hoe mensen met een beperking wél kunnen functioneren. Die invalshoek gebruik ik natuurlijk ook bij Confuus.

Gelijkwaardigheid
Tijdens HvO was ik een teamleider die dingen soms niet helemaal onder controle had en die behoefte had ik ook niet. Het is goed om zaken aan andere mensen over te laten op basis van gelijkwaardigheid. Ik ben totaal niet statusgevoelig. Ik geloof dat mensen die gemotiveerd zijn, elkaar weten te vinden. Dan ontstaat er iets.

Coaching
Confuus is méér dan een dagbestedingsplek, we willen een werkplek bieden. Er moeten wel vijftig taarten per week gebakken worden, anders houden we op te bestaan. In de eerste plaats zijn wij ‘gewoon’ een bakkerij. Je mag hier alleen meer praten en leren omgaan met je problematiek terwijl je werkt. Er wordt ook wat van je verwacht! Ik spreek medewerkers dan ook aan op hun gedrag en ik stuur hen bij als ik zie dat dat kan. Ik probeer medewerkers bewust te maken dat hun gedrag ook invloed heeft op anderen. Als ik merk dat iemand niet in staat is om het werk te doen, dan forceer ik niet.

Vandaag gingen er wat dingen fout in de keuken bij een van de medewerkers. Ik zei: “Het is goed zo, volgens mij is je energie nu op.” We spraken achteraf over hoeveel energie het vraagt als je fouten maakt. Maar dan is de vraag: “Wat doe je dan? Hoe zorg je ervoor dat je je energie weer terug krijgt? Of mag je gewoon even tegen jezelf zeggen: “Pff wat een ‘K’ dag?”.

Stiltemomenten
Het werk bevalt me heel goed en het heeft voldoende kanten. Ik hou van het praktische deel in de keuken, dat je gewoon gein kan maken met elkaar. Ik moet wel mijn hoofd erbij houden als het gaat om planning en structuur. Ik ben al zoveel stiller geworden. Er zijn in de keuken ook stiltemomenten. Ik denk dat we in de ochtend meer praten en dan langzaam naar de stilte toe gaan. Het is ook heel afhankelijk van wie er aanwezig is. Zelf ben ik een enorme kletskous.

Op gevoel
Ik ben niet gespecialiseerd in taarten bakken, maar ik hou wel van koken. Meestal op gevoel, dus zonder recepten. Daarom vind ik het ook zo leuk om de soepen te maken bij Confuus. In het begin dacht ik: “Oh jee, hoe kan ik nou medewerkers helpen met taarten bakken als ik daar zelf zo weinig van weet?” Gelukkig ken ik nu de meeste taarten wel en weet ik ook waar de valkuilen zitten.

Meer fifty-fifty
Op dit moment is er weer ruimte voor nieuwe medewerkers in de keuken van Confuus. In de eerste plaats voor medewerkers met ‘een verhaal’. Ze zijn arbeidsongeschikt geworden en kunnen om diverse redenen geen betaald werk meer doen. We hebben tegenwoordig ook een aantal vrijwilligers in de keuken staan die het leuk vinden Confuus te ondersteunen. Zo is er ruimte voor medewerkers die vaker verzuimen en soms even niet productief zijn. Een meer fifty-fifty match is goed voor het bedrijf en de medewerkers. Dat geeft een goede energie en dat is leuk.”

Tekst: Ireen van der Lande